Pamiętam zdanie, które doprowadzało mnie do ataku szału w ciąży: „Wyśpij się na zapas” ? Co za bzdury myślałam sobie… młoda i głupia byłam! ? Ostatnio rozmawiając z innymi mamami (buziaki dla moich M.) wspominałyśmy za czym najbardziej tęsknimy z czasu ciąży – wszystkie zgodnie stwierdziłyśmy, że za snem! Niczym nie przerywanym, błogim, spokojnym snem… I to się chyba nigdy nie powtórzy, bo mam świadomość tego, że moja kolejna ciąża nie będzie już taka leniwa – mały, radosny wulkan energii jakim jest Wiki zapewni mi wiele ruchu i atrakcji ? Wiki nie jest dzieckiem wymagającym – w ciągu dnia pięknie bawi się sama, nie musi mieć mamy bez przerwy w zasięgu wzroku, mogę spokojnie posprzątać mieszkanie – uwielbia dźwięk odkurzacza :), ugotować obiad, upiec ciasto, a nawet jak przystało na „wyrodną matkę” – zadbać o siebie. Za to w nocy… no właśnie – wtedy jest nieprzewidywalna ? Do trzeciego miesiąca przesypiała całe noce – od czwartego miesiąca jakiś nocny potworek w nią wstąpił i jednej nocy budzi się co godzinę, innej tyko raz, kolejnej leży w łóżeczku i opowiada po swojemu do północy, a jeszcze innej postanawia opowiedzieć swoje wszystkie sny o 5 rano – urocza prawda? ? Ale! od …
Jeszcze będąc w ciąży trafiłam na kurs pierwszej pomocy – słuchając o tych wszystkich nieszczęśliwych wypadkach pomyślałam sobie „Jakim trzeba być nieodpowiedzialnym pozwalając dziecku na coś takiego!”. Ale szybko przestałam tak myśleć ? Przypomniałam sobie swoje upadki z trzepaka, szaleństwa moich braci, ich złamania i blizny – i pomyśleć, że wszystko to zdarzało się pod czujną opieką rodziców, dziadków… Potem opowiadając znajomym o kursie często padały słowa: „Ja wylałem na siebie herbatę, ja mam bliznę tu i tu, ja miałem złamana rękę w kilku miejscach” – pomyślałam wtedy, że nie uchronię dziecka przed wszystkimi niebezpieczeństwami, nie obłożę wszystkich ścian poduszkami, nie wyrzucę piekarnika – chcę żyć normalnie – z większą czujnością i zachowaniem zasad bezpieczeństwa, ale normalnie! Co mogę zrobić? Na pewno wyostrzyć czujność i nauczyć się reagować i ratować moje dziecko! Wtedy powstał w mojej głowie pomysł – będę organizować warsztaty z pierwszej pomocy dla rodziców/ dziadków/ opiekunów! Znajdę kompetentnego, doświadczonego człowieka i będziemy przekazywać jego wiedzę. I wiecie co? Udało się! ? Znalazłam Pana Marcina – ratownika z wieloletnim doświadczeniem – nie potraficie sobie wyobrazić ile jego oczy widziały podczas pracy w pogotowiu. Pan Marcin pobudza naszą wyobraźnię opowiadając na spotkaniach z czym się spotkał, jakie przypadki widział. …
Dzisiaj nie o macierzyństwie – dzisiaj o ludziach… O takich ludziach, których znieść nie mogę! Macie w swoim otoczeniu takich, którzy wiecznie mają rację – nawet jak jej nie mają? A zdecydowanie częściej tak bywa… Którzy są ekspertami w każdej dziedzinie? Fizyka jądrowa to pikuś, a loty w kosmos? Codzienność! Tacy, którzy nic w życiu nie zrobili, nie osiągnęli – a dlaczego? Bo im się nie chciało! Ale każdy Twój pomysł jest „słaby” i w ogóle po co, i chyba się nudzisz w życiu. Tacy, którzy są wiecznie poszkodowani przez życie, którym ciągle ciężko, ale od kilku lat nic w tym życiu nie zmienili!!! A Tobie się zawsze „tak wszystko udaje”… Tacy którzy nie rozumieją skąd Ty masz tyle WOLNEGO czasu, a sami przeczytali już cały Internet a Fejsbuka recytują. Tacy którzy ciągle zazdroszczą! „Oooo kupiłaś Skodę? Ja to bym w życiu Skody nie kupiła, no co Ty…” a jeździ tramwajem… Tacy którzy wszędzie byli, wszystko widzieli… Tacy, którzy się oczywiście nie mylą! ? Przeczytałeś to wszystko i myślisz sobie: „Ejj przecież to jest o Zosi, Basi, Józi, Kazi, Ildefonsie!” – Zbieżność imion przypadkowa ? Szkoda Twojego czasu, energii i zaangażowania. Pomyśl o sobie, rób to co kochasz, uwierz …
Czasem zastanawiam się jak to było, kiedy jeszcze nie miałam Wiki – czy czas pędził równie szybko? Jeszcze niedawno czułam się jak wieloryb, brzuch-gigant uniemożliwiał zawiązanie butów, biegałam do toalety co 15 minut, a teraz cieszę się moim małym, uśmiechniętym szczęściem – i to już od pięciu miesięcy!!! ? W ubiegłym tygodniu Wiki skończyła 5 miesięcy – co nowego u nas? – głośny śmiech, pisk – Wiki kwiczy jak szalona ? oczywiście kończy się to równie uroczą czkawką ? – reagowanie uśmiechem na uśmiech – wystarczy, że się do niej uśmiechniesz, a szczerzy ten swój szczerbaty pyszczek ? – poznawanie mamy/taty – tzn. poznawała nas już wcześniej, ale teraz to jest takie bardziej świadome – znajduje w nas ukojenie, wtula główkę… cudowne momenty – zauważanie naszego psa – który kolorystycznie zlewa się z wystrojem naszego mieszkania ? Chce go dotykać, łapać za uszy – będzie z tego przyjaźń! ? – odrobina cwaniactwa – będę kaszleć to mama przyjdzie ? mama przyjdzie to się uśmiechnę i przestanę kaszleć ? – nadmierna produkcja śliny, z którą czasem sobie nie radzi i się krztusi… – gadulstwo – leży na macie czy w łóżeczku i gada, gada, gada, gada…. czasem o 24, czasem o …
To magiczne skróty, które mogą tu wywołać burzę z piorunami, ale cóż – ryzyko kocham miłością szczerą, więc włożę ten kij w mrowisko ? Chodzi oczywiście o plusy i minusy karmienia piersią i mlekiem modyfikowanym. Ten post nie jest oceną, opinią na temat tego co się powinno, ani inną taką bzdurą. Starałam się zebrać same fakty dotyczące obu rozwiązań. Sama karmię córkę piersią – ma 4,5 miesiąca i zamierzać to praktykować jeszcze kilka miesięcy. Za miesiąc rozszerzymy dietę, ale to już inny temat. W ten weekend stało się tak, że musiałam wprowadzić mm – rozpoczęłam podyplomówkę, moja laktacja się już unormowała przez co odciąganie pokarmu nie wystarczało – dla dziecka było go aż za dużo, ale niestety współpraca z laktatorem się nie udawała, mimo iż wcześniej wielokrotnie było ok. Musiałam się długo przekonywać do mm – konsultowałam z położną, z moim lekarzem, z koleżankami i stało się. Wybrałam Enfamil mleko początkowe. Na czas mojej nieobecności (3 dni) mąż miał przygotowane moje zamrożone mleko i puszkę mm. Miał karmić Wiki na zmianę dwoma rodzajami. I tak razem wypracowaliśmy sobie listę plusów i minusów każdej z opcji. Zacznijmy od KP: + bezapelacyjnie jest to najlepsze dla dziecka, ale nie o tym …
Aura nam nie sprzyja! Deszcz, wiatr – wokół chorzy ludzie. Gdzie nie pójdziesz tam słychać kaszel i kichanie. Nie zawsze uda się przed tym ustrzec maluszka. Jak pomóc dziecku kiedy już coś złapie? Wiki męczył katar i stan podgorączkowy przez kilka dni. Początkowo leczyłam ją sama – przychodnia z tłumem chorych ludzi nie jest zbyt przyjazna, ale gdy katar nie mijał postanowiłam pójść z dzieckiem do lekarza, który zalecił nam: – witaminę C w kropelkach (5 kropli dziennie) – Nurofen dla dzieci – działa przeciwgorączkowo i w przeciwieństwie do do Paracetamolu również przeciwzapalnie – maść majerankowa pod nosek – lepiej się dziecku oddycha – woda morska + Frida – i tu ważna uwaga! Pamiętajcie, żeby w miarę często zmieniać w niej filtry – zbierają się tam wirusy i bakterie, które mogę spowodować infekcję u rodzica, który to wdycha. – kiedy katar nie mijał lekarz zalecił nam spray Euphorbium S 3 razy dziennie i mam wrażenie, że dopiero to wyleczyło Wiki. Pamiętaj jednak, że należy skonsultować to z lekarzem! Dodatkowo często wietrzyłam sypialnię i dużo spacerowałam jeżeli Wiki nie miała gorączki. Często pojawia się też pytanie czy matka może karmić piersią, jeżeli sama jest chora – tak może, a nawet …
Znowu będę narzekać, ale przelało się we mnie! Nie lubię jak się kogoś do czegoś zmusza, jak się nie daje wyboru i jak się kładzie komuś do głowy, że jego wybór jest zły! Bardzo nie lubię! Ale do rzeczy. Jak wiecie lub nie organizuję warsztaty dla przyszłych rodziców „Mama, Tata wymiata! Czyli domowe trzęsienie ziemi – wokół porodu i rodzicielstwa”. Warsztaty mają na celu edukowanie młodych rodziców, budowanie świadomości i możliwość wyboru. Nie znajdziesz u nas odpowiedzi czy lepiej karmić piersią, czy mlekiem modyfikowanym. Czy rodzić naturalnie czy przez cesarskie cięcie. Czy szczepić dziecko czy też nie. Usłyszysz medyczne, potwierdzone fakty na każdy z tych tematów, ale to Ty jesteś rodzicem i to Ty decydujesz o przyszłości swojego dziecka. Każdy kto cokolwiek w życiu zorganizował wie ile to pracy, energii i czasu. Tylko taka osoba zrozumie ile satysfakcji dają takie działania. Ile to radości, kiedy uczestnik podejdzie do Ciebie i powie, że było super. Ile emocji, kiedy mąż powie, że jest dumny i wierzy w Twój sukces. A jeszcze jak widzisz, że ludzie to popierają, że chcą działać z Tobą, że ofiarują swoją pomoc, wsparcie, czas i wiedzę – to jest dopiero energia i satysfakcja!!! I dlatego to robię i …
Wcześniej goście przychodzili do nas z butelką wina – odkąd mamy dziecko miejsce gronowych napojów, kochanych przez matkę miłością szczerą (nie – nie jestem alkoholiczką, tak wiem – wszyscy tak mówią) zajęły ciuszki, grzechotki, pieluchy… To zrozumiałe ? Ale jak kupować mądrze? Jakim prezentem sprawiamy radość, a jakim wprawiamy w zakłopotanie? To zależy kogo obdarowujemy – ja niestety (dla mojego dziecka – stety) jestem dość wymagającą mamą. Najbliższej rodzinie powiedziałam z czego się cieszymy, a czego nie lubimy i widzę, że uczą się rozumieć moje dziwactwa ? Ale do rzeczy: – ciuszki… to temat rzeka ? Mam jednak zasadę – cieszę się z ciuszków wykonanych tylko w 100% z bawełny (innych Wiki nie nosi) i w odpowiednim rozmiarze – najlepiej odrobinę większym. Pamiętajmy, że dziecko, które ma 4 miesiące nie nosi już rozmiaru 50 – czasem wcale go nie nosiło ? Nie kupujmy też poliestrowych mieszanek, czy fikuśnych sukienek w których maluch nie może ruszać rączkami. Dlatego ciuszki są dość problematyczne i lepiej zastąpić je innymi upominkami. Jeżeli już jednak nie możemy się powstrzymać wchodząc do sklepu z dziecięcymi ciuszkami to najmniej ryzykujemy kupując bawełniane body, proste bluzeczki, spodenki, pajace do spania, skarpetki. I błagam – nie w rozmiarze na …
Miniony tydzień upłynął nam bez męża-taty i powiem Wam, że gdyby nie pomoc moich rodziców, do których pojechałyśmy na „wakacje”, byłby to najgorszy tydzień od czasu narodzin Wiki! Samotne kąpiele, dźwiganie zakupów, wyprowadzanie psa, tankowanie samochodu, szczepienia dziecka, wynoszenie śmieci – to wszystko jest tak banalne, kiedy jest się we dwoje… kiedy jest się samemu to już wyższa szkoła jazdy! Jak się wali to wszystko, więc zdarzyło się nam również zalanie mieszkania i rozmowy z panami fachowcami… W tym miejscu myślę sobie o kobietach, które z jakiś powodów same wychowują dziecko/ dzieci (!!!)… Dbają o dom, dzieci, o siebie, gotują, prasują, czuwają – wszystko samodzielnie. Często pracują również zawodowo. Kochane! Szacun ? Wieczorami, kiedy byłam z Wiki sama myśli nasuwały się do mojej głowy – jakieś podsumowania, wspomnienia… Jesteśmy ze sobą już 7 lat – bywało różnie, czasem dobrze, czasem źle, ale teraz jesteśmy rodziną i innej rodziny sobie nie wyobrażam. Innego życia już sobie nie wyobrażam. Priorytety się zmieniły – my się zmieniliśmy! Całe nasze życie jest teraz podporządkowane temu małemu człowieczkowi i widzę jak ważni jesteśmy dla niej. Ma dopiero niecałe 4 miesiące, ale już nauczyła się że ukojenie znajduje z ramionach mamy ale bajeczki czyta tata, kąpie …
Minęły 3 miesiące od narodzin Wiki – chcecie wiedzieć jak ten czas nam upłynął? Całkiem znośnie! ? Co nowego w życiu młodych rodziców i panienki Wiktorii? – to z czego cieszę się najbardziej – Wiki nauczyła się zasypiać w swoim łóżeczku! Mamy wypracowany rytuał: po całym dniu pełnym wrażeń tata czyta książeczkę, kąpie, mama ubiera, karmi, tuli i kładzie do łóżeczka, wyłącza światło i wychodzi. Tym sposobem około godziny 21 rodzice mają już czas dla siebie yeah! ? Oczywiście zdarzają się dni, kiedy nie jest tak łatwo, ale cóż – każdy ma prawo do gorszego dnia ? – to z czego cieszę się już mniej – przez pierwsze dwa miesiące Wiki przesypiała całe noce – czasem budziła się raz w nocy, ale co to jest RAZ??? ? No i tak się nadziwić i nachwalić wszystkim nie mogłam, aż szlak trafił przespane noce ? Teraz budzi się co dwie godziny i jak zegarynka o 7.30 zaczyna dzień pięknym bezzębnym uśmiechem ? – nauczyłyśmy się siebie! Wreszcie wiem (w 90%) dlaczego moje dziecko płacze – a płacze bardzo rzadko i przeważnie jest wtedy zmęczona: trze oczka, odwraca główkę, kładzie rączkę na głowie. Wystarczy wtedy dać jej smoczek, zapewnić ciszę i zasypia. …