Noworoczne postanowienia… styczeń w pełni – czas więc na realistyczne podejście do noworocznych postanowień, bo 1 stycznia na kartce zapisałam siłownię 4 razy w tygodniu i już 3 stycznia to skreśliłam ?

Noworoczne postanowienia? Czy tak się w ogóle da?

Po zmianach, które zaszły w naszym życiu razem z nowym rokiem realia są trochę inne. Jednocześnie mam też takie poczucie obowiązku i chęć posiadania czystego sumienia, że jako twórca kampanii #mamczasdlasiebie nie mogę Was zawieść – muszę swoje życie zorganizować tak, by w natłoku codziennych spraw ten czas znaleźć. Bo inaczej zarządzałam czasem pracując w domu, a inaczej teraz poza domem. Wcześniej mogłam sobie zrobić drzemkę, maseczkę, trening i co tylko chciałam w ciągu dnia. Teraz mogłoby to dziwnie wyglądać w biurze ? Pora więc na aktualizację moich noworocznych postanowień!

Co  zaplanowałam na ten rok?

• budowa domu – to nasz nadrzędny cel na ten rok i wielki projekt, którego mamy świadomość. Nie zakładamy choinki na Gwiazdkę 2019 w nowym domu, ale Wielkanocny zając w nowym ogrodzie byłby już spełnieniem marzeń i znakiem dla nas, że umiemy planować. Będziemy robić wszystko, żeby przebrnąć przez ten projekt w całości i bez ofiar, chociaż jak to mówią doświadczeni „nic tak nie cementuje jak budowa domu” ? Chcemy więc zamknąć stan surowy i zacząć wykańczać – trzymajcie kciuki za nasze zdrowie psychiczne ?

• więcej czasu z dziećmi – w związku z tym, że nasze życie się zmieniło, czasu mamy mniej. I to trochę boli, kiedy ma się w domu dzieci, bo chciałabym więcej czasu z nimi spędzać: patrzeć jak się śmieją, jak cieszą je drobnostki, nie ominąć żadnego ważnego momentu. Pamiętam, kiedy Wiki szła do żłobka, ja wyłam mężowi w rękaw „ona postawi tam swoje pierwsze kroki, a ja tego nie zobaczę chlip, zacznie mówić a ja nie usłyszę chlip chlip!”. Bardzo trudno mi wtedy było – z czasem zrozumiałam, że chyba trudniej niż Wiki. Postanowiłam więc, że chociaż miałabym zawalić na innych polach, to dzieci będą dla mnie najważniejsze. Serce mi ostatnio pękało, kiedy wróciłam do domu i zamiast pobawić się z dziewczynkami pakowałam paczki z zamówieniami z #mumslifeshop. Z jednej strony te zamówienia ogromnie cieszą, ale ta sytuacja była moją winą! To ja się wcześniej nie przygotowałam, nie zorganizowałam tego, nie zaplanowałam, a mogłam zrobić to inaczej: mogłam w weekend spakować „na zapas”, mogłam uszykować etykiety itd. Wyciągnęłam z tego wnioski i teraz wiem jak działać.

• zdrowa dieta – kocham gotować! To zapewne wiecie. Ale jednocześnie miałam ogromny problem z regularnością posiłków – potrafiłam nie jeść śniadania, przetrzymać tak kilka godzin, a potem kiedy już głowa zaczynała mnie boleć z głodu jadłam cokolwiek. Naszym noworocznym rodzinnym postanowieniem było „jeść regularnie i zdrowo”. Od początku stycznia oboje z mężem korzystamy z cateringu dietetycznego od Cud i Miód – i po miesiącu wiem, że to była jedna z lepszych decyzji w ostatnim czasie. Po pierwsze sam catering, a po drugie właśnie ten catering! Jemy bardzo różnorodnie i bardzo wartościowo, poznajemy nowe smaki i nowe sposoby na przygotowanie tradycyjnych potraw. Dania są estetyczne, przygotowane z dbałością i nie jem tego samego co tydzień – właściwie to nie wiem, czy przez ten miesiąc jakieś potrawy się powtórzyły, a jeżeli tak to mimo wszystko były zmodyfikowane w taki sposób, że nie odczułam monotonii. Co ważne dla takiego łasucha jak ja – nie rezygnujemy ze słodkości ? Cud i Miód dba o to, by co jakiś czas w naszych pudełkach pojawiało się coś zdrowego i słodkiego. O wygodzie chyba nie muszę wspominać – kierowca przyjeżdża do nas nad ranem i zostawia torby pod drzwiami. Budzimy się więc rano, włączamy ekspres do kawy i sięgamy po śniadanie, które czeka za drzwiami.Czuję, ze to postanowienie na mojej liście, będzie wyjątkowo proste w realizacji. Wiele osób już zaraziłam tym rozwiązaniem ? Dla Was też mam coś na zachętę – na hasło „mumslife” otrzymacie 10% rabatu na dietę pudełkową od Cud i Miód.

• wdzięczność, jeszcze więcej wdzięczności za to co mam! Myślicie sobie czasem co by było gdybyście nie miały przy sobie tych wszystkich bliskich ludzi, ważnych rzeczy i okoliczności? Gdybyście nie miały zdrowia, pracy, domu? Każdego roku uczę się wdzięczności coraz bardziej, bo chyba z wiekiem coraz więcej rozumiem i doceniam. Ostatnio mój tata gorzej się poczuł i trafił na krótko do szpitala – dopiero wtedy uświadomiłam sobie jaki jest dla mnie ważny, ile mi daje wsparcia i jak bardzo mogę na niego liczyć. Rodzice nauczyli mnie tego, że zawsze mogę na nich liczyć. Nauczyli mnie tego, że są – nie wyobrażam sobie momentu, że może ich nie być. Nie chcę sobie wyobrażać. Tak samo mam z rzeczami codziennymi – wracam z pracy do ciepłego domu, do pełnej lodówki, do bieżącej wody, do wygodnego łóżka… Jak moje życie by wyglądało bez tego wszystkiego? I najważniejsze – mam wspaniałą, pełną, kochającą rodzinę. Jesteśmy zdrowi! To jest dla najcenniejszym skarbem. Dlatego właśnie mam taką zasadę, że nie marudzę bez powodu. Nie użalam się, nie narzekam godzinami, nie licytuję się na to, kto ma gorzej. Mam takie życie, jakie chciałam mieć – mam tyle samo minut w roku co Ty, ale każdy z nas może je wykorzysta inaczej. Możemy wszystko! Pod warunkiem, że mamy siłę w postaci zdrowia i bliskich. Dlatego w tym roku będę się cieszyć z małych rzeczy – z każdego poranka, z każdego powrotu do domu, z każdego promienia słońca i każdego uśmiechu moich dzieci. No dobra – na zimę i szarugę będę trochę narzekać, bo nie lubię wybitnie! ?

• sobotnie wieczory bez pracy! – to takie postanowienie małżeńskie… bo czas dla siebie mamy, dla rodziny również, dla przyjaciół także, ale ciągle zapominamy o sobie – o tej dwójce, która się poznała 10 lat temu. O tych ludziach, którzy potrafili przegadać ze sobą całą noc, a teraz padają o 22, albo spędzają wieczory pracując. Ustaliliśmy zgodnie, że sobotnie wieczory to czas dla naszego związku – zamawiamy coś pysznego, otwieramy wino, oglądamy filmy, rozmawiamy i świetnie się ze sobą bawimy. Będę tego postanowienia strzec bardzo mocno!

• aktywność fizyczna – no tak hmm… nie wiem jak to skomentować, bo tak jak powiedziałam wyżej: planowałam siłownię 4 razy w tygodniu, a od 1 stycznia nie byłam ani razu. Wynika to trochę z faktu, że jeszcze uczymy się nowej rzeczywistości zawodowej. Ale głównie wynika to z lenistwa i tyle! Z mojego lenistwa. Bardzo lubiłam ten rytuał jeżdżenia na fitness z koleżanką, ale zajmowało nam to ponad 2 godziny, a obecnie nie mam tyle czasu. Szukam więc rozwiązania – może przeproszę te wszystkie Ewki i Anki, a może zwyczajnie wrócę do biegania? Pomóżcie! Zmotywujcie ?

• więcej książek – tu jest o wiele lepiej, bo znowu zaczęłam czytać. Przyczyniła się do tego trochę moja nowa praca – to szwedzka marka, więc chciałam poznać klimat. Kolega z działu zaraził mnie klimatem lagom – bardzo chciałam się w to wgryźć, więc zaczęłam czytać. Przypomniałam sobie, jak czytanie mnie zawsze uspokajało, koiło i jaka jest różnica w śnie, kiedy chwilę przed zaśnięciem czytam książkę, a nie przeglądam Instagrama. Polecam!

• więcej czasu dla przyjaciół – ludzie i przyjaźń to jedna z moich największych wartości. Uwielbiam ludzi! Uwielbiam się z nimi spotykać, jeść, śmiać. Bardzo o to dbam i nie zamierzam przestawać. Wiele razy doświadczyłam tego, jakich mam ludzi przy sobie. Jedni potrafią stać 5 godzin na mrozie, inni rzucają wszystko i są w środku nocy, jeszcze inni zwyczajnie celebrują z nami niedzielne obiady. Jestem za to ogromnie wdzięczna. Ogromnie!

• usunięcie toksycznych ludzi z otoczenia – to ciężki temat, który wdrażam już kilka lat. To nie jest proces łatwy i przyjemny. Nie zrobimy tego w 5 minut. Macie czasem tak, że niby utrzymujecie z kimś kontakt, ale w sercu zastanawiacie się „po co?”. Spotykacie się z jakimś człowiekiem, ale po każdym takim spotkaniu czujecie się gorsi, głupsi? Albo na każdym spotkaniu wysłuchujecie co kupił, za ile kupił, co zrobił, natomiast pytanie „a co u Ciebie?” nie pada, albo pada przy pożegnaniu? A może macie takich ludzi, którzy dzwonią tylko wtedy, gdy czegoś chcą. Albo wiecznie narzekają, wysysają energię, podcinają skrzydła, knują, spiskują? Usunięcie tych ludzi ze swojego otoczenia naprawdę pozwala oczyścić głowę, a jak chcę mieć ją czystą ?

• własna książka – wcześniej była marzeniem, ale udziale w projekcie „Mamy dla Mamy” i napisaniu kilku rozdziałów do tych książek marzenie stało się celem. Nie jestem szalona – wiem, jaki rok zaczęłam, więc nie mam w planach sprzedaży książki na Gwiazdkę 2019. Natomiast chcę ją mieć skończoną. Pisać zaczęłam juz bardzo dawno temu – dopisuję, wymazuję. W tym roku chcę to skończyć i podejść poważnie do procesu wydania. Trzymajcie za mnie kciuki – bardzo na to liczę! ?

• nieustający czas dla siebie – bardzo mi zależy na tym, by w natłoku tego wszystkiego, co wzięłam sobie na barki nie zapomnieć o sobie i o tym, że stworzyłam #mamczasdlasiebie.  Moim celem jest więc taka organizacja życia, bym nadal równie często jak wcześniej mogła powiedzieć: „Tak! Mam czas dla siebie”. Co rozumiem przez czas dla siebie? Czasem jest to fryzjer, czasem 10 minut na ekspresową drzemkę po pracy, czasem 2 godziny w SPA, czasem 5 minut na maseczkę przed snem. Każdy ma inną teorię czasu dla siebie, często jest to warunkowane dniem tygodnia, sytuacją rodzinną, zdrowotną itd – ważne jest jednak to, by o sobie nie zapominać. Ja obiecałam sobie, że nie zapomnę i Was również będę do tego uporczywie namawiać ?

• nowy zestaw #mamczasdlasiebie – bardzo się relaksowałyście w poprzednim roku z moimi zestawami, za co Wam ogromnie dziękuję! W tym roku szykuje się kolejny, wiosenny set. Będzie to coś świeżego, namawiającego do odpoczynku, przyjemnego. Będzie to idealny prezent dla każdej kobiety – gwarantuję Wam to! ?

• nauka języka – obiecałam sobie, że jeżeli zawodowo nie będę miała kontaktu z językiem, to nie pozwolę na to, by o nim zapomnieć. Do czasu narodzin Neli regularnie chodziłam na lekcje angielskiego – znalazłam sobie szkołę językową bardzo blisko domu, byłam w grupie dwuosobowej i naprawdę czułam, że moje umiejętności idą do przodu. Po narodzinach drugiej córki jakoś nagle, nie wiem dlaczego czas mi się skurczył! ? Wzięłam sobie na głowę jeszcze więcej obowiązków niż wcześniej – blog się rozwijał, otworzyłam sklep, toczyło się wiele innych tematów. Dobra – nie oszukujmy się! Znalazłabym tę godzinkę w tygodniu na lekcję, bo nadal uważam że wszystko jest kwestią organizacji, ale w tym przypadku tej organizacji zabrakło, a lenistwo wygrało. Dla porównania – mój mąż ma lekcje w sobotę rano, czyli wiem że da się to zrobić w naszej rodzinie, ale umówmy się – facet wstaje, ubiera się, myje zęby i wychodzi ? Natomiast ja znalazłam trochę inną drogę – lekcje online! Trafiłam na szkołę eTutor zupełnie przypadkiem szukając jakiś słówek w Internecie i polubiliśmy się szybko! Dlaczego?
  • uczę się gdzie chcę i kiedy chcę – jak mam ochotę na lekcję o 23 w piżamie, to nie ma z tym problemu!
  • mogę wrócić do lekcji, powtórzyć to czego zapomniałam, przypomnieć sobie
  • naukę zaczęłam od testu, na podstawie którego został oceniony mój poziom znajomosci języka – tzn. że nie uczę się liczyć do dziesięciu po angielsku, ale też nie piszę elaboratów z fizyki.
  • w wolnej chwili (o zgrozo! wiecie, że nawet takową znalazłam? ? ) mogę poczytać o ciekawostkach językowych – np. kiedy użyć danego słowa, a kiedy innego (np. see/ look/ watch). Nie potrzebuję do tego żadnej rejestracji, konta itd – blog na eTutor jest dostępny dla każdego.
  • na platformie działa też społeczność, która wymienia się pytaniami, konsultuje problemy językowe, tłumaczenia
  • są też gry! I w kilka nawet zagrałam ? Proste i przyjemne gry językowe, które pomagają zapamiętać słówka
  • przydatne jest też to, że większość zwrotów jest nagrana – tzn. że mogę się osłuchać z wymową.
  • lekcje są krótkie – 15-20 minut, więc naprawdę da się znaleźć taką chwilkę.

Czy taka forma ma zatem wady? Ma jedną – potrzebna jest samodyscyplina, która sprawi, że usiądziemy przed komputerem i przejdziemy przez lekcję…. ale pamiętajmy – do szkoły językowej też trzeba dojść ? Po kilkunastu przebytych lekcjach jestem bardzo zadowolona i będę kontynuować.

Co myślicie o takiej formie nauki? Ktoś próbował?

Pytam, bo mam dla Was wyjątkową niespodziankę – konkurs, a w konkursie do wygrania aż 5 kursów językowych Travel English. Nagroda zawiera w zasadzie dwa kursy: ogólny kurs angielskiego, zawierający lekcje od poziomu A1 do C2 (ponad 800) + ponad 100 lekcji kursy o podróżach.

Zasady są bardzo proste, a nagrody wspaniałe. Odpowiedz na pytanie konkursowe:

„Jakie postanowienie noworoczne chciałabyś w tym roku najbardziej zrealizować?”

Reguły:

Odpowiedź na pytanie umieść w komentarzu pod tekstem na blogu, albo pod postem konkursowym na moim profilu Facebook.

Czas trawania:

Od 27 stycznia do 10 lutego.

Odbiór nagrody:

Zgłoś się do mnie – powiem co dalej ?

Regulamin:

Regulamin konkursu – Mum’s Life

Postanowienia noworoczne – podsumowanie.

Dużo tych postanowień, prawda? Myślę, że sporo… ale jedno wiem na pewno! Kolejne i ważne postanowienie w tym roku to koniec z presją czasu i nadmiernej obowiązkowości. Jestem dla siebie bardzo surowa w tej kwestii – nie odpuszczam samej sobie, jestem pamiętliwa, mam żal do siebie, nie umiem powiedzieć „dobra, olej to!”. Czas zrozumieć co w życiu jest ważne i nauczyć się odpuszczać – nie zawsze, bo to też nie jest dobre i może prowadzić do lenistwa, ale czasami na pewno trzeba odpuścić. Trzeba ustalić priorytety, przewartościować niektóre sprawy i zrozumieć, że czasem kiedy nie osiągamy jakiegoś celu, to jest to po „coś”. Porażki uczą pokory, wyznaczają nową drogę, a odpowiednio przepracowane w głowie dają motywację do działania. Tego się będę uczyć w tym roku!

A czego Wam życzyć Kochane? Wytrwałości w realizacji planów? Czy nie jest Wam to potrzebne, bo jesteście mistrzyniami planowania albo nie planujecie wcale? Tak, czy inaczej szczęścia Wam życzę i tyle! I byle do wiosny ?

WYNIKI KONKURSU ? 

Uwaga, uwaga! Ogłaszam wyniki, gratuluję, a zwycięzców proszą o kontakt mailowy kontakt@mumslife.pl