Śpicie ze swoimi dziećmi? Ja zawsze miałam z tym problem – nie umiałam, bałam się, może też nie chciałam? Kiedy urodziła się Wiki, przerażało mnie to jaka jest maleńka – nie chciałam w nocy karmić jej na leżąco, bo bałam się że zwyczajnie ją przygniotę. Nie chciałam z nią spać – w obawie o to samo. Aż tu po dwóch latach urodziła się Neli – jeszcze mniejsza! Wiadomo, że zostając mamą otrzymujesz w pakiecie jakiś dodatkowy zmysł – ogromną dawkę czujności, wrażliwości, instynktu i umiejętności reagowania na każdy nocny szmer. Wiadomo również, że przy drugim dziecku wszystko wygląda inaczej – u jednych łatwiej, u innych trudniej, ale inaczej. U nas o wiele łatwiej, spokojniej i z większym luzem. Jednak mimo to spać z Neli nadal nie potrafiłam ? Moje koleżanki śpią z dziećmi od pierwszego dnia ich życia i wszyscy są zadowoleni, ale ja jakoś nie umiałam. I wiecie co? Chyba też nie chciałam – Wiki szybko powędrowała do swojego pokoju i nie spacerowała do nas po nocy, z Neli mam taki sam plan. Kocham moje dzieci, kocham być mamą, ale równie mocno kocham momenty kiedy wieczorem mogę pobyć z mężem, a nie z całą naszą gromadką. Jednak w całym …